Vallen en opstaan

Deze plek is echt een outdoorparadijs. Het is onmogelijk om iets anders te doen dan naar buiten gaan. Sommigen kunnen dat niet hebben; zij moeten bestrating hebben om op te lopen, een kroeg op loopafstand of een kleren(kolere?)winkel waar zij hun zuurverdiende geld kunnen uitgeven.

Dat heb je hier niet.

Als de wegen al verhard zijn, zijn ze op dit moment bevroren of ten minste bedekt met sneeuw. De dichtstbijzijnde kroeg is een kilometer of 25 verderop, als je al van een kroeg spreken mag. Voor een 'echte' winkelstraat moet je nog verder zoeken, misschien pas in Oslo - dat weet ik niet precies...

Sinds een drietal dagen begin in de kunst van het skiën onder de knie te krijgen. Het zijn geen normale ski's, want daarmee kun je niet bergop. Het zijn de zogenaamde cross-country ski's, je kent het wel van televisie: waar atleten als een malloot zichzelf lopen af te beulen om bergop te gaan om even later weer neer te strijken om op wat rondjes te schieten (Noors: skiskyting).

Goed, ik had het nooit gedacht maar dat skiën bevalt me best. Met name bergop. Echt? Ja, echt! Je kunt namelijk een constant tempo bergop (net zoals op de fietsen) en dat is gewoon fijn. Je kunt in een bepaald ritme blijven en gecontroleerd blijven bewegen. Je gebruikt immers ook je armen voor extra stabiliteit en kracht!

Berg af is voor mij nog een heel ander verhaal. Zolang het maar een rechte weg naar beneden is - en dat is hier nooit - dan gaat het prima. Bochtenwerk of hobbels in de weg zijn funest. Dit resulteert dan zeker 8 van de 10 keer in een lekker frisse duik in de meterdiepe sneeuw - alles beter dat met je bakkes op de keien, toch?

Vallen en opstaan - zo gaat een eeuwenoud gezegde. Precies!

Genoeg geouwehoer, hier wat mooie plaatjes van vandaag.

Winter-wonderland

Zomerhut in de bergen - op slot en onbewoond :(