Fietstocht Evenstad - Koppang

Vandaag de ondergesneeuwde mountainbikes maar eens opgezocht. De planning was om met z'n vijven naar Koppang (zo'n kleine 20 kilometer verderop) te fietsen. Dat is namelijk een groter dorp met wel twee (!!!) supermarkten en een aantal ander soort type winkeltjes...

Een deel van ons haakte al eerder af vanwege de kou die door schoen en handschoen drong, of gewoonweg door last aan de spieren. Samen met Lennart ben toch ik doorgefietst naar Koppang. Het was zeker de moeite waard, mooie tocht, goed te fietsen (op besneeuwde wegen!), hoewel de kou ervoor zorgde dat uitgeademd waterdamp aan baard en haar vastvroor. Hier en daar vreemd aangekeken door aan voorbijrazende Noor (vaak met telefoon in de hand), maar ach, wat kon ons het schelen. Waar een weg is, kan gefietst worden! Uiteindelijk in Koppang aangekomen te zijn, bleek er een SPAR te zijn met een zeer ruime keus aan producten. Zeker als je het vergelijkt met het winkeltje waar we normaal onze boodschappen doen!

Eenmaal de rugzakken volgeladen met allerhande voedsel realiseerden we ons dat we ook nog heel het eind terug moesten, door de kou, over de witte wegen. Gelukkig kent het plaatsje een klein station waar we de trein pakten naar Stai (eerste halte verder) en vanaf daar (zo'n 9 kilometer) terug fietsten naar Evenstad, met de nodige stops. We hadden immers genoeg voedsel bij voor een week of 3 - 4. Bij een van de stops, hoorden we plotseling een geluid uit de omliggende bergen. Goed luisterend leek het verdomd veel op jankende wolven, eerst eentje - daarna meerdere. Hoewel dit deel van Noorwegen bekend staat om haar (kleine) wolvenpopulatie zou het een bijzonder (en zowat zeldzaam) fenomeen zijn deze dieren te horen.

Terwijl wij onszelf gewoon voorhouden dat dit wolven waren, is het stiekem veel aannemelijker dat het een stel sledehonden zijn geweest. Want ja, waar sneeuw is, zijn ook sledehonden... ;)